(1)

De informatieverschaffing over duurzaamheid in de financiëledienstensector moet voldoende duidelijk, beknopt en opvallend zijn om eindbeleggers in staat te stellen weloverwogen beslissingen te nemen. Daartoe moeten eindbeleggers toegang hebben tot betrouwbare gegevens die zij tijdig en op een efficiënte manier kunnen gebruiken en analyseren. De in die informatieverschaffing verstrekte informatie moet daarom worden geëvalueerd en herzien overeenkomstig de richtlijnen, verordeningen en nationale bepalingen als bedoeld in artikel 6, lid 3, en artikel 11, lid 2, van Verordening (EU) 2019/2088. Daarnaast moeten er voorschriften worden vastgesteld voor de bekendmaking van die informatie op websites, wanneer die bekendmaking is vereist op grond van Verordening (EU) 2019/2088.

(2)

De inhoud en presentatie van de informatieverschaffing over duurzaamheid met betrekking tot financiële producten met een mandje van indices als referentiebenchmark moet eindbeleggers een alomvattend beeld geven van de kenmerken van die financiële producten. Daarom moet de informatieverschaffing over duurzaamheid betreffende een index die als referentiebenchmark is aangewezen en die bestaat uit een mandje van indices, betrekking hebben op zowel de hele mand als elke index in die mand.

(3)

Voor eindbeleggers die geïnteresseerd zijn in de duurzaamheidsprestaties van financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs, is het van essentieel belang dat de informatie die door financiëlemarktdeelnemers wordt verstrekt over de belangrijkste ongunstige effecten van hun beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren, en door financieel adviseurs over de belangrijkste ongunstige effecten van hun beleggingsadvies of verzekeringsadvies op duurzaamheidsfactoren, volledig is. Deze informatie moet daarom betrekking hebben op zowel directe als indirecte beleggingen in activa.

(4)

De verstrekte informatie moet gemakkelijk kunnen worden vergeleken, en de indicatoren voor de belangrijkste ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren moeten gemakkelijk kunnen worden begrepen. Een dergelijke vergelijkbaarheid en begrijpelijkheid zou worden verbeterd door onderscheid te maken tussen enerzijds indicatoren voor ongunstige effecten die altijd tot de belangrijkste ongunstige effecten leiden, en anderzijds aanvullende indicatoren voor ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren die voor de financiëlemarktdeelnemers het belangrijkst zijn. Het is echter belangrijk ervoor te zorgen dat ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op het klimaat of op andere milieugerelateerde duurzaamheidsfactoren even belangrijk worden geacht als ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren op het gebied van sociale en werkgelegenheidszaken, eerbiediging van de mensenrechten en bestrijding van corruptie en van omkoping. De aanvullende indicatoren voor de belangrijkste ongunstige effecten moeten daarom betrekking hebben op ten minste een van elk van die factoren. Om de samenhang met andere informatieverschaffing over duurzaamheid te waarborgen, moet bij de indicatoren voor de belangrijkste ongunstige effecten waar relevant gebruik worden gemaakt van gestandaardiseerde maatstaven en moeten deze indicatoren worden gebaseerd op de indicatoren die worden gebruikt in Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (2) en Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2139 van de Commissie (3).

(5)

Om de vergelijkbaarheid van de te verschaffen informatie verder te verbeteren, moet de informatie over de belangrijkste ongunstige effecten betrekking hebben op referentieperioden van 1 januari tot en met 31 december van het voorgaande jaar en moet deze informatie elk jaar uiterlijk op 30 juni, als gemeenschappelijke datum, worden gepubliceerd. Het is echter mogelijk dat de beleggingsportefeuilles van financiëlemarktdeelnemers binnen deze referentieperioden regelmatig veranderen. De belangrijkste ongunstige effecten moeten daarom op ten minste vier specifieke data tijdens die referentieperiode worden vastgesteld, en het gemiddelde resultaat moet jaarlijks bekend worden gemaakt. Om ervoor te zorgen dat eindbeleggers kunnen vergelijken hoe financiëlemarktdeelnemers in de loop der tijd de belangrijkste ongunstige effecten in aanmerking hebben genomen, moeten financiëlemarktdeelnemers een historische vergelijking op jaarbasis van hun verslagen verstrekken voor ten minste de vijf voorgaande referentieperioden, indien beschikbaar.

(6)

Financiëlemarktdeelnemers die voor het eerst in een bepaald kalenderjaar de belangrijkste ongunstige effecten in aanmerking nemen, moeten op passende wijze worden behandeld. Tegelijkertijd moet er echter ook voor worden gezorgd dat eindbeleggers voldoende informatie krijgen voordat zij hun beleggingsbeslissingen nemen. Deze financiëlemarktdeelnemers moeten daarom informatie verschaffen over de maatregelen die zij plannen of de doelstellingen die zij vaststellen voor de volgende referentieperiode om de belangrijkste ongunstige effecten te vermijden of te beperken. Om dezelfde reden moeten zij ook informatie verschaffen over hun beleid voor het vaststellen en prioriteren van de belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren en over de internationale normen die zij in die volgende referentieperiode zullen toepassen.

(7)

Eindbeleggers moeten, ongeacht de lidstaat waar zij wonen, de openbaar gemaakte belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren kunnen vergelijken. Financiëlemarktdeelnemers moeten daarom een samenvatting van hun informatieverschaffing verstrekken in een taal die in de internationale financiële wereld gangbaar is, en in een van de officiële talen van de lidstaten waar de financiële producten van die financiëlemarktdeelnemers beschikbaar worden gesteld.

(8)

Financieel adviseurs gebruiken informatie over de belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren die door financiëlemarktdeelnemers wordt verstrekt. In de door financieel adviseurs verstrekte informatie over de vraag of en hoe zij in hun beleggings- of verzekeringsadvies de belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren in aanmerking nemen, moet daarom duidelijk worden beschreven hoe de informatie van financiëlemarktdeelnemers wordt verwerkt en in hun beleggings- of verzekeringsadvies wordt opgenomen. Met name moeten financieel adviseurs die zich baseren op criteria of drempels voor de belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren die worden gehanteerd om financiële producten te selecteren of daarover advies uit te brengen, die criteria of drempels bekendmaken.

(9)

De maatstaven voor de koolstofvoetafdruk zijn nog niet volledig ontwikkeld. Financiëlemarktdeelnemers die overeenkomstig artikel 4, lid 2, punt d), van Verordening (EU) 2019/2088 in hun informatieverschaffing op entiteitsniveau vermelden in welke mate hun financiële producten zijn afgestemd op de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs, die is aangenomen in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, moeten deze informatieverschaffing derhalve baseren op toekomstgerichte klimaatscenario’s.

(10)

Een van de manieren waarop financiële producten ecologische of sociale kenmerken kunnen promoten, is door de belangrijkste ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen in aanmerking te nemen. Bij financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben, moet als onderdeel van de informatieverschaffing in verband met het beginsel “geen ernstige afbreuk doen” ook rekening worden gehouden met duurzaamheidsindicatoren die betrekking hebben op de ongunstige effecten als bedoeld in artikel 4, leden 6 en 7, van Verordening (EU) 2019/2088. Daarom moeten financiëlemarktdeelnemers in het kader van hun informatieverschaffing over duurzaamheid aangeven hoe zij voor die financiële producten rekening houden met de belangrijkste ongunstige effecten van hun beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren.

(11)

Artikel 10, lid 1, tweede alinea, van Verordening (EU) 2019/2088 vereist dat financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen die ecologische of sociale kenmerken promoten, die kenmerken bekendmaken zonder de eindbeleggers te misleiden. Dit houdt in dat financiëlemarktdeelnemers geen informatie over duurzaamheid mogen verschaffen, ook niet door middel van productcategorisering, op een manier die niet strookt met de wijze waarop het financiële product die ecologische of sociale kenmerken daadwerkelijk promoot. Financiëlemarktdeelnemers mogen daarom alleen criteria voor de selectie van de onderliggende activa bekendmaken die bindend zijn voor de beleggingsbeslissingsprocedure, en geen criteria die zij naar eigen goeddunken kunnen negeren of terzijde kunnen schuiven.

(12)

Financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten, kunnen worden gebruikt om te beleggen in een breed scala van onderliggende activa, waarvan sommige zichzelf niet aanmerken als duurzame beleggingen of niet bijdragen aan de specifieke ecologische of sociale kenmerken die door het financiële product worden gepromoot. Voorbeelden van dergelijke beleggingen zijn hedginginstrumenten, niet-gescreende beleggingen voor diversificatiedoeleinden, beleggingen waarvoor gegevens ontbreken en contanten die als aanvullende liquiditeit worden aangehouden. Financiëlemarktdeelnemers die dergelijke financiële producten beschikbaar stellen, moeten daarom volledig transparant zijn over de toewijzing van de onderliggende beleggingen aan die categorieën van beleggingen.

(13)

Financiële producten kunnen ecologische of sociale kenmerken op velerlei manieren promoten, onder meer in een precontractueel of periodiek document, in hun productnaam of in een publicitaire mededeling over hun beleggingsstrategie, de financiële productnormen, de keurmerken waaraan zij voldoen of de toepasselijke voorwaarden voor automatische inschrijving. Om de vergelijkbaarheid en begrijpelijkheid van de gepromote ecologische of sociale kenmerken te waarborgen, moeten financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen die ecologische of sociale kenmerken promoten, de informatie over het promoten van ecologische of sociale kenmerken bevestigen in de bijlagen bij de documenten of in de informatie als bedoeld in artikel 6, lid 3, en artikel 11, lid 2, van Verordening (EU) 2019/2088 betreffende precontractuele en periodieke informatieverschaffing.

(14)

Financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten hebben een uiteenlopend ambitieniveau met betrekking tot duurzaamheid. Wanneer met die financiële producten gedeeltelijk duurzame beleggingen worden nagestreefd, moeten financiëlemarktdeelnemers dat feit daarom bevestigen in de bijlagen bij de documenten of de informatie als bedoeld in artikel 6, lid 3, en artikel 11, lid 2, van Verordening (EU) 2019/2088 betreffende precontractuele en periodieke informatieverschaffing, zodat eindbeleggers inzicht hebben in de verschillende mate van duurzaamheid en weloverwogen beleggingsbeslissingen kunnen nemen wat duurzaamheid betreft.

(15)

Hoewel financiële producten met een duurzame beleggingsdoelstelling alleen duurzame beleggingen mogen verrichten, kunnen dergelijke producten tot op zekere hoogte andere beleggingen verrichten indien dat op grond van sectorspecifieke voorschriften is vereist. Daarom is het passend om te verlangen dat informatie wordt verschaft over het bedrag en het doel van de andere beleggingen, zodat kan worden nagegaan of die beleggingen het behalen van de duurzame beleggingsdoelstelling van het financiële product niet verhinderen.

(16)

Veel financiële producten stoelen op uitsluitingsstrategieën op basis van ecologische of sociale criteria. Eindbeleggers moeten beschikken over de informatie die nodig is om de effecten van deze criteria op beleggingsbeslissingen en de effecten van deze uitsluitingsstrategieën op de samenstelling van de daaruit voortvloeiende portefeuille te kunnen beoordelen. De marktpraktijk toont aan dat sommige uitsluitingsstrategieën als doeltreffend worden voorgesteld, terwijl die strategieën in feite tot uitsluiting van slechts een beperkt aantal beleggingen leiden of op wettelijk vereiste uitsluitingen zijn gebaseerd. De zorgen over “greenwashing”, en met name de praktijk om een oneerlijk concurrentievoordeel te behalen door een financieel product als milieuvriendelijk of duurzaam aan te bevelen terwijl dat product feitelijk niet aan elementaire milieu- of andere duurzaamheidsnormen voldoet, moeten worden weggenomen. Om misleidende verkoop en greenwashing te voorkomen en om eindbeleggers beter inzicht te verschaffen in de effecten van de uitsluitingsstrategieën die door bepaalde financiële producten worden toegepast, moeten financiëlemarktdeelnemers elke verbintenis met betrekking tot uitgesloten beleggingen, met name als bindende elementen van de beleggingsstrategie, bevestigen in de informatie over toewijzing van activa en in de informatie over duurzaamheidsindicatoren die worden gebruikt om de effecten van dergelijke strategieën te meten.

(17)

Verordening (EU) 2019/2088 heeft tot doel om informatieasymmetrieën in principaal-agentrelaties te verminderen met betrekking tot het promoten van ecologische of sociale kenmerken en doelstellingen voor duurzaamheidsbeleggingen. Daartoe vereist die verordening dat financiëlemarktdeelnemers vóór de sluiting van het contract en op hun website informatie aan eindbeleggers verschaffen wanneer zij als de agenten van die eindbeleggers optreden. Om dit vereiste volledig effectief te laten zijn, moeten financiëlemarktdeelnemers gedurende de gehele levensduur van een financieel product monitoren hoe dat product voldoet aan de bekendgemaakte ecologische of sociale kenmerken of aan de duurzame beleggingsdoelstelling. Financiëlemarktdeelnemers moeten daarom, als onderdeel van de informatie op hun website, een toelichting geven op de interne of externe controlemechanismen die zijn ingesteld om deze naleving doorlopend te monitoren.

(18)

Verordening (EU) 2019/2088 bepaalt dat de beoordeling van praktijken op het gebied van goed bestuur integraal deel uitmaakt van financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten of die een duurzame beleggingsdoelstelling hebben. Financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen die ecologische of sociale kenmerken promoten of die een duurzame beleggingsdoelstelling hebben, moeten daarom informatie verschaffen over hun beleid voor de beoordeling van praktijken op het gebied van goed bestuur van ondernemingen waarin is belegd.

(19)

Artikel 8, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2019/2088 vereist dat financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen die ecologische of sociale kenmerken promoten en waarvoor een index als referentiebenchmark is aangewezen, informatie verschaffen over de vraag of en hoe die index consistent is met die kenmerken. Artikel 9, lid 1, van Verordening (EU) 2019/2088 vereist daarentegen dat financiëlemarktdeelnemers die financiële producten met een duurzame beleggingsdoelstelling en een aangewezen index als referentiebenchmark beschikbaar stellen, bekendmaken hoe die index is afgestemd op die beleggingsdoelstelling en waarom en hoe die aangewezen index verschilt van een brede marktindex. Voor dergelijke financiële producten moeten financiëlemarktdeelnemers derhalve duidelijk aantonen dat de opzet van de aangewezen index geschikt is om de verklaarde duurzame beleggingsdoelstelling te verwezenlijken en dat de strategie voor het financiële product waarborgt dat het financiële product doorlopend op die index is afgestemd. Daarom moet de methodologische informatie voor dergelijke financiële producten worden verstrekt op indexniveau.

(20)

Financiëlemarktdeelnemers kunnen verschillende beleggingsmethoden gebruiken om ervoor te zorgen dat de door hen aangeboden financiële producten aan de ecologische of sociale kenmerken voldoen of dat de duurzame beleggingsdoelstelling ervan wordt gehaald. Financiëlemarktdeelnemers kunnen rechtstreeks beleggen in effecten die zijn uitgegeven door ondernemingen waarin is belegd, of kunnen indirecte beleggingen doen. Financiëlemarktdeelnemers moeten transparant zijn over het deel van hun beleggingen dat rechtstreeks wordt aangehouden en het deel dat indirect wordt aangehouden. Met name moeten financiëlemarktdeelnemers toelichten hoe het gebruik van derivaten verenigbaar is met de ecologische of sociale kenmerken die het financiële product promoot of met de doelstelling van duurzame beleggingen.

(21)

Om eindbeleggers duidelijkheid te verschaffen, moet in de precontractuele informatie over financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten, door middel van een verklaring, duidelijk worden gemaakt dat dergelijke producten geen duurzame beleggingsdoelstelling hebben. Met hetzelfde doel, en om te zorgen voor een gelijk speelveld met financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben, moet in de precontractuele en periodieke informatie en in de informatie op de website over producten die ecologische of sociale kenmerken promoten ook het aandeel van de duurzame beleggingen worden vermeld.

(22)

In artikel 2, punt 17, van Verordening (EU) 2019/2088 wordt een duurzame belegging gedefinieerd als een belegging in een economische activiteit die bijdraagt aan een ecologische of sociale doelstelling of een belegging in menselijk kapitaal of in economisch of sociaal achtergestelde gemeenschappen, mits deze beleggingen geen ernstige afbreuk doen aan die doelstellingen en de ondernemingen waarin is belegd praktijken op het gebied van goed bestuur volgen. Het beginsel “geen ernstige afbreuk doen” is van bijzonder belang voor financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben, aangezien de inachtneming van dat beginsel een noodzakelijk criterium is om te beoordelen of met een belegging de duurzame beleggingsdoelstelling ervan wordt verwezenlijkt. Dat beginsel is echter ook relevant voor financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten wanneer die financiële producten duurzame beleggingen verrichten, aangezien financiëlemarktdeelnemers het aandeel van de verrichte duurzame beleggingen bekend moeten maken. Financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen die ecologische of sociale kenmerken promoten en gedeeltelijk duurzame beleggingen verrichten of die een duurzame beleggingsdoelstelling hebben, moeten derhalve informatie verstrekken met betrekking tot het beginsel “geen ernstige afbreuk doen”. Het beginsel “geen ernstige afbreuk doen” houdt verband met de informatieverschaffing over de belangrijkste ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren. Daarom moet in de informatieverschaffing over financiële producten met betrekking tot het beginsel “geen ernstige afbreuk doen” worden toegelicht hoe de indicatoren voor ongunstige effecten in aanmerking zijn genomen. Aangezien die informatieverschaffing nauw verbonden is met Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad (4), is het voorts passend om aanvullende informatie te verlangen over de afstemming van de beleggingen op de in die verordening vastgestelde minimumwaarborgen.

(23)

Om eindbeleggers beter inzicht in de aangeboden beleggingsstrategieën te verschaffen, moeten financiëlemarktdeelnemers in de informatieverschaffing over duurzaamheid op hun website dieper ingaan op onderwerpen die op beknopte wijze in de precontractuele documenten zijn bekendgemaakt en moeten zij nadere informatie verstrekken die voor die eindbeleggers relevant is. Voordat een contract wordt gesloten, moeten financiëlemarktdeelnemers eindbeleggers informeren over het feit dat er op hun website meer productspecifieke, gedetailleerde informatie te vinden is en hun een hyperlink naar die informatie aanbieden.

(24)

In de productinformatie op de website moet aanvullende informatie worden verstrekt over de beleggingsstrategie die voor het betrokken financiële product wordt gevolgd, met inbegrip van het beleid voor de beoordeling van goed bestuur van ondernemingen waarin is belegd, en over de methoden die worden gebruikt om te meten of aan de ecologische of sociale kenmerken van het financiële product wordt voldaan dan wel of de duurzame beleggingsdoelstellingen ervan worden gehaald. Bovendien moeten financiëlemarktdeelnemers op hun website een duidelijke, beknopte en begrijpelijke samenvatting van de in het kader van de periodieke rapportage verstrekte informatie publiceren.

(25)

Met betrekking tot de inhoud van de periodieke informatieverschaffing die krachtens artikel 11 van Verordening (EU) 2019/2088 is vereist, moeten financiëlemarktdeelnemers een minimumreeks van gestandaardiseerde en vergelijkbare kwantitatieve en kwalitatieve indicatoren bekendmaken die laten zien hoe elk financieel product voldoet aan de ecologische of sociale kenmerken die het promoot of aan de duurzame beleggingsdoelstelling die met het product wordt beoogd. Deze indicatoren moeten relevant zijn voor het ontwerp en de beleggingsstrategie van het financiële product zoals beschreven in de precontractuele informatie voor het financiële product. Om de consistentie tussen de precontractuele informatieverschaffing en de periodieke informatieverschaffing te waarborgen, moeten financiëlemarktdeelnemers in hun periodieke informatieverschaffing met name verslag uitbrengen over de specifieke duurzaamheidsindicatoren die in de precontractuele informatie zijn vermeld en die worden gebruikt om te meten hoe aan de ecologische of sociale kenmerken wordt voldaan of hoe de duurzame beleggingsdoelstelling wordt gehaald.

(26)

De eindbeleggers moeten een duidelijk overzicht hebben van de beleggingen van het financiële product. Financiëlemarktdeelnemers moeten daarom in de periodieke verslagen die krachtens artikel 11 van Verordening (EU) 2019/2088 vereist zijn, informatie verstrekken over de effecten van de top vijftien van de beleggingen van het financiële product. Deze vijftien beleggingen moeten worden geselecteerd op basis van de beleggingen die tijdens de door het periodieke verslag bestreken periode het grootste deel van de beleggingen uitmaakten, berekend met passende tussenpozen om representatief te zijn voor die periode. Indien echter minder dan vijftien beleggingen de helft van de beleggingen van het financiële product uitmaken, hoeven financiëlemarktdeelnemers alleen informatie over die beleggingen te verstrekken. Om een adequate vergelijkbaarheid in de tijd te waarborgen, moeten financiëlemarktdeelnemers bovendien een historische vergelijking op jaarbasis van hun periodieke verslagen verstrekken voor ten minste de vijf voorgaande perioden, mits er periodieke verslagen voor die perioden beschikbaar zijn.

(27)

Financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen waarvoor een referentiebenchmark wordt gebruikt om aan ecologische of sociale kenmerken te voldoen, of om de duurzame beleggingsdoelstelling te behalen, moeten transparant zijn over de mate waarin het financiële product de aangewezen referentiebenchmark kan blijven volgen om aan dat kenmerk te voldoen of om die doelstelling te behalen. Om die reden, en om de consistentie met de uit hoofde van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad (5) op benchmarkniveau vereiste informatieverschaffing over ecologische, sociale en governancefactoren (ESG-factoren) te bevorderen, moeten financiëlemarktdeelnemers in hun periodieke verslagen de prestaties van het betrokken financiële product vergelijken met die van de aangewezen referentiebenchmark voor alle duurzaamheidsindicatoren die van belang zijn om te onderbouwen dat de aangewezen benchmark is afgestemd op de ecologische of sociale kenmerken van het financiële product of op de duurzame beleggingsdoelstelling ervan. Die vergelijking moet eindbeleggers ook in staat stellen om duidelijk te bepalen in welke mate het financiële product duurzaam presteert in vergelijking met een mainstreamproduct.

(28)

Eindbeleggers moeten gebruik kunnen maken van de informatieverschaffing over duurzaamheid met betrekking tot een aanbieding van een financieel product door een financiëlemarktdeelnemer uit een andere lidstaat. Financiëlemarktdeelnemers moeten daarom een samenvatting van de informatie in die duurzaamheidsrapportage verstrekken in een taal die in de internationale financiële wereld gangbaar is. Wanneer een financieel product beschikbaar wordt gesteld buiten de lidstaat van vestiging van de financiëlemarktdeelnemer, moet ook een samenvatting van die informatie worden verstrekt in een van de officiële talen van de lidstaat waar het financiële product beschikbaar wordt gesteld.

(29)

De vergelijkbaarheid van de verklaring betreffende de belangrijkste ongunstige effecten, de precontractuele informatieverschaffing en de periodieke informatieverschaffing zoals voorgeschreven in Verordening (EU) 2019/2088 moet worden gewaarborgd, en deze informatie moet voor de eindbeleggers gemakkelijk te begrijpen zijn. Het is daarom passend om standaardtemplates voor de presentatie van die informatie vast te stellen. Om dezelfde reden moeten de templates een beknopte toelichting op de belangrijkste in die templates gebruikte termen bevatten.

(30)

Bepaalde financiële producten kunnen eindbeleggers een reeks onderliggende beleggingsopties aanbieden. Eindbeleggers moeten worden geïnformeerd over de potentiële duurzaamheidsprestaties van dergelijke producten, en financiëlemarktdeelnemers moeten informatie verstrekken over opties die ecologische of sociale kenmerken promoten of die een duurzame beleggingsdoelstelling hebben. In die informatie moet worden verduidelijkt dat voor financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten, de mate waarin deze producten aan die kenmerken voldoen afhankelijk is van het aandeel van de door de eindbelegger geselecteerde opties die deze kenmerken promoten en van de periode waarin de eindbelegger in die opties belegt. Uit de verstrekte informatie moet ook duidelijk blijken dat bij financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben, alle onderliggende beleggingsopties duurzame beleggingen tot doel moeten hebben. Bepaalde financiële producten bieden eindbeleggers een reeks onderliggende beleggingsopties aan waarvan er een of meer kunnen worden aangemerkt als financiële producten die ecologische of sociale kenmerken promoten. Met het oog op een volledige transparantie is het belangrijk ervoor te zorgen dat de informatie over die financiële producten ook betrekking heeft op die beleggingsopties. Daarnaast zijn er financiële producten waarvan een of meer van de onderliggende beleggingsopties financiële producten zijn die duurzame beleggingen tot doel hebben. Ook in dat geval moet de informatie over die producten die beleggingsopties bestrijken. Voorts zijn er financiële producten met een of meer van de onderliggende beleggingsopties die duurzame beleggingen tot doel hebben, maar die opties geen financiële producten zijn in de zin van artikel 2, punt 12, van Verordening (EU) 2019/2088. Aangezien die beleggingsopties deel uitmaken van een algemeen financieel product dat binnen het toepassingsgebied van Verordening (EU) 2019/2088 valt en duurzame beleggingen tot doel hebben, moet worden vereist dat er minimuminformatie over de duurzame beleggingsdoelstelling van die opties wordt verstrekt.

(31)

In de precontractuele informatieverschaffing over financiële producten die een reeks onderliggende beleggingsopties aanbieden moet een passend niveau van duurzaamheidsinformatie over het financiële product in zijn geheel worden gegeven. Eindbeleggers moeten beschikken over een samenvattende lijst van de onderliggende opties voor duurzaam beleggen en moeten een duidelijke indicatie krijgen van de plaats waar duurzaamheidsinformatie over die opties te vinden is. Die lijst moet ervoor zorgen dat de onderliggende beleggingsopties op passende wijze worden gecategoriseerd op basis van de duurzame beleggingsdoelstelling en het promoten van ecologische of sociale kenmerken.

(32)

Het rechtstreeks opnemen van de duurzaamheidsinformatie in de vorm van bijlagen bij de in Verordening (EU) 2019/2088 bedoelde precontractuele informatieverschaffing kan ertoe leiden dat een eindbelegger geen duidelijke en beknopte informatie ontvangt omdat het financiële product een breed scala aan onderliggende beleggingsopties en een overeenkomstig aantal bijlagen met informatie aanbiedt. In dergelijke gevallen moet worden toegestaan dat deze informatie wordt verstrekt door middel van een verwijzing naar andere uit hoofde van richtlijnen, verordeningen of de nationale wetgeving bekendgemaakte informatie. Evenzo mag de periodieke informatieverschaffing met betrekking tot financiële producten die een reeks onderliggende beleggingsopties aanbieden alleen betrekking hebben op de beleggingsopties waarin wordt belegd, omdat de beleggingsopties waarin daadwerkelijk wordt belegd bepalend zijn voor de mate waarin het financiële product voldoet aan de ecologische of sociale kenmerken die het promoot of waarin de duurzame beleggingsdoelstelling ervan wordt gehaald.

(33)

Verordening (EU) 2019/2088 is gewijzigd bij Verordening (EU) 2020/852 door financiëlemarktdeelnemers te verplichten om in de precontractuele en periodieke informatieverschaffing over financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben en die beleggen in een economische activiteit die bijdraagt aan een milieudoelstelling in de zin van artikel 2, punt 17, van Verordening (EU) 2019/2088, informatie op te nemen over de milieudoelstelling zoals uiteengezet in Verordening (EU) 2020/852 en een beschrijving te geven van hoe en in welke mate de aan het financiële product onderliggende beleggingen beleggingen zijn in ecologisch duurzame economische activiteiten als bedoeld in artikel 3 van die verordening. Daarnaast schrijft Verordening (EU) 2019/2088 nu ook voor dat financiëlemarktdeelnemers in de precontractuele en periodieke informatieverschaffing over financiële producten die milieukenmerken promoten, informatie moeten opnemen die is vereist voor financiële producten die duurzame beleggingen tot doel hebben en die beleggen in een economische activiteit die bijdraagt aan een milieudoelstelling in de zin van die verordening. Eindbeleggers moeten gemakkelijk kunnen vergelijken in welke mate financiële producten beleggen in ecologisch duurzame economische activiteiten. Financiëlemarktdeelnemers moeten daarom, voor de toepassing van artikel 6, leden 1 en 2, en artikel 11, lid 2, van Verordening (EU) 2019/2088, in de bijlagen bij de in artikel 6, lid 3, en artikel 11, lid 2, van die verordening bedoelde documenten of informatie grafische voorstellingen van dergelijke beleggingen opnemen, op basis van een gestandaardiseerde maatstaf, waarbij de teller bestaat uit de marktwaarde van de beleggingen in ecologisch duurzame economische activiteiten en de noemer uit de marktwaarde van alle beleggingen. Om eindbeleggers betrouwbare informatie te verstrekken, moet in de teller de marktwaarde van de beleggingen in doelondernemingen worden opgenomen die het aandeel van de ecologisch duurzame economische activiteiten van die ondernemingen vertegenwoordigt, alsmede de opbrengsten van schuldeffecten indien de voorwaarden van de schuldeffecten vereisen dat die opbrengsten worden gebruikt voor ecologisch duurzame economische activiteiten. Om rekening te houden met alle beleggingen die ecologisch duurzame economische activiteiten kunnen financieren, moeten in de teller de in artikel 5, eerste alinea, en artikel 6, eerste alinea, van Verordening (EU) 2020/852 vermelde infrastructuuractiva, vastgoedactiva, securitisatieactiva en beleggingen in andere financiële producten kunnen worden opgenomen. Bij gebrek aan betrouwbare methoden om te bepalen in welke mate blootstellingen door middel van derivaten blootstellingen aan ecologisch duurzame economische activiteiten zijn, mogen dergelijke blootstellingen niet in de teller worden opgenomen. De noemer moet bestaan uit de marktwaarde van alle beleggingen.

(34)

Het ontbreekt momenteel aan een geschikte methode om te berekenen in welke mate blootstellingen aan centrale overheden, centrale banken en supranationale emittenten (“blootstellingen aan staatsschulden”) blootstellingen aan ecologisch duurzame economische activiteiten zijn. Om eindbeleggers bewuster te maken, is het passend om de omvang van de beleggingen in ecologisch duurzame economische activiteiten op twee manieren te berekenen en grafisch weer te geven. De eerste manier is het mogelijk maken om in de teller beleggingen in door centrale overheden, centrale banken en supranationale emittenten uitgegeven schuldeffecten op te nemen wanneer volgens de voorwaarden van de schuldeffecten de opbrengsten moeten worden gebruikt voor ecologisch duurzame economische activiteiten, en in de noemer beleggingen in door centrale overheden, centrale banken en supranationale emittenten uitgegeven schuldeffecten op te nemen, ongeacht het gebruik van de opbrengsten. Om de beleggingsbeslissingen van eindbeleggers verder te onderbouwen, moeten financiëlemarktdeelnemers toelichten waarom bepaalde blootstellingen aan staatsschulden niet in ecologisch duurzame economische activiteiten worden gedaan, ook wanneer dat het geval is vanwege het ontbreken van passende methoden om te berekenen in welke mate die blootstellingen blootstellingen aan ecologisch duurzame economische activiteiten zijn. De tweede manier is om blootstellingen aan staatsschulden uit te sluiten van de teller en van de noemer, waardoor de vergelijkbaarheid tussen financiële producten verder wordt verbeterd en eindbeleggers kunnen beoordelen in welke mate financiële producten in ecologisch duurzame economische activiteiten beleggen zonder blootstellingen aan staatsschulden op te nemen.

(35)

Financiëlemarktdeelnemers moeten een beroep kunnen doen op derde gegevensverstrekkers wanneer ondernemingen nog niet hebben voldaan aan de in artikel 8 van Verordening (EU) 2020/852 vastgestelde verplichting om informatie te verschaffen over hoe en in welke mate hun activiteiten verband houden met economische activiteiten die als ecologisch duurzaam kunnen worden aangemerkt uit hoofde van de artikelen 3 en 9 van die verordening. Voor de beoordeling van beleggingen in doelondernemingen die niet zijn onderworpen aan de in artikel 8 van Verordening (EU) 2020/852 voorgeschreven informatieverschaffing, moeten financiëlemarktdeelnemers de openbaar gemaakte gegevens beoordelen en gebruiken. Alleen indien dergelijke gegevens niet beschikbaar zijn, moet het financiëlemarktdeelnemers worden toegestaan om gebruik te maken van gegevens die hetzij rechtstreeks van doelondernemingen, hetzij van derden zijn verkregen, in alle gevallen mits de in het kader van dergelijke informatieverschaffing verstrekte gegevens gelijkwaardig zijn aan de gegevens die zijn verstrekt in het kader van de informatieverschaffing overeenkomstig dat artikel 8.

(36)

Er moet voor worden gezorgd dat financiële producten consequent informatie verschaffen over de mate waarin beleggingen in doelondernemingen die niet-financiële ondernemingen zijn, beleggingen in ecologisch duurzame economische activiteiten in de zin van de artikelen 3 en 9 van Verordening (EU) 2020/852 zijn. Daartoe moeten financiëlemarktdeelnemers, om de graad van ecologische duurzaamheid te meten, bij de berekening van de kritische prestatie-indicator per financieel product een keuze maken tussen het aandeel van hun omzet, kapitaaluitgaven of operationele uitgaven en moeten zij die keuze bekendmaken in de bijlagen bij de in artikel 6, lid 3, van Verordening (EU) 2019/2088 bedoelde documenten of informatie. Om de vergelijkbaarheid tussen financiële producten te waarborgen en de inzichtelijkheid voor eindbeleggers te vergroten, moet de kritische prestatie-indicator standaard de omzet zijn. Kapitaaluitgaven of operationele uitgaven mogen alleen worden gebruikt indien de kenmerken van het financiële product een dergelijk gebruik rechtvaardigen, met name wanneer kapitaaluitgaven of operationele uitgaven representatiever zijn voor de mate waarin die financiële producten in ecologisch duurzame economische activiteiten beleggen, en mits dit gebruik wordt verklaard. Voor doelondernemingen die financiële ondernemingen in de zin van artikel 1, punt 8, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 van de Commissie (6) zijn, moet de vergelijkbaarheid worden bereikt door het gebruik van dezelfde kritische prestatie-indicator voor dezelfde soort financiële onderneming verplicht te stellen. Verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen die schadeverzekeringsactiviteiten verrichten, moeten de kritische prestatie-indicator voor beleggingen en voor herverzekeringen in één enkele kritische prestatie-indicator kunnen combineren. Om de transparantie voor eindbeleggers te bevorderen, moet in de periodieke informatieverschaffing over hoe en in welke mate de aan het financiële product onderliggende beleggingen in ecologisch duurzame economische activiteiten worden gedaan, een vergelijking worden opgenomen met de in de precontractuele informatieverschaffing vermelde beoogde aandelen van de beleggingen in die economische activiteiten. Om voor vergelijkbaarheid en transparantie te zorgen, moet in de periodieke informatieverschaffing worden aangegeven in welke mate de beleggingen in die economische activiteiten zijn gedaan, uitgesplitst naar omzet, kapitaaluitgaven en operationele uitgaven.

(37)

De bepalingen van deze verordening houden nauw verband met elkaar, aangezien zij alle betrekking hebben op de informatie die financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs moeten verstrekken in het kader van de informatieverschaffing over duurzaamheid in de financiëledienstensector die is vereist uit hoofde van Verordening (EU) 2019/2088. Om te zorgen voor samenhang tussen die bepalingen, die tegelijkertijd in werking moeten treden, en om de financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs een volledig beeld van hun verplichtingen uit hoofde van die verordening te bieden, is het passend om alle technische reguleringsnormen als vereist bij artikel 2 bis, lid 3, artikel 4, lid 6, derde alinea, artikel 4, lid 7, tweede alinea, artikel 8, lid 3, vierde alinea, artikel 8, lid 4, vierde alinea, artikel 9, lid 5, vierde alinea, artikel 9, lid 6, vierde alinea, artikel 10, lid 2, vierde alinea, artikel 11, lid 4, vierde alinea, en artikel 11, lid 5, vierde alinea, in één enkele verordening op te nemen.

(38)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die bij de Commissie zijn ingediend door de Europese Bankautoriteit, de Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen en de Europese Autoriteit voor effecten en markten (Europese toezichthoudende autoriteiten).

(39)

Het Gemengd Comité van de Europese toezichthoudende autoriteiten als bedoeld in artikel 54 van Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad (7), in artikel 54 van Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad (8) en in artikel 54 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (9) heeft openbare publieksraadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening is gebaseerd, de mogelijke daaraan verbonden kosten en baten geanalyseerd en de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1093/2010 opgerichte Stakeholdergroep bankwezen, de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1094/2010 opgerichte Stakeholdergroep verzekeringen en herverzekeringen en de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten om advies verzocht.

(40)

Financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs moeten in staat worden gesteld zich aan te passen aan de voorschriften van deze gedelegeerde verordening. De datum van toepassing ervan moet daarom worden uitgesteld tot 1 januari 2023. Financiëlemarktdeelnemers die de belangrijkste ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren als bedoeld in artikel 4, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2019/2088, of als vereist bij artikel 4, lid 3 of 4, van die verordening, in aanmerking hebben genomen, moeten echter uiterlijk op 31 december 2022 worden verplicht om uiterlijk op 30 juni 2023 voor de periode van 1 januari 2022 tot en met 31 december 2022 voor het eerst de informatie over die effecten op hun website te publiceren in afzonderlijke rubrieken met als titel “Verklaring betreffende de belangrijkste ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen op duurzaamheidsfactoren”,